Kompulsywne jedzenie, tłumienie emocji i rozwój osobisty – co mają ze sobą wspólnego?

Kompulsywne jedzenie – na czym polega?

Kompulsywne jedzenie stanowi obok bulimii i anoreksji, najczęstsze zaburzenie odżywiania. Kompulsywne objadanie się opisuje się jako niekontrolowane jedzenie dużych ilości pokarmu lub ciągłe podjadanie, niezależnie do odczuwanego głodu fizycznego. Głód, jaki w istocie się pojawia jest głodem emocjonalnym i niezaspokojonymi potrzebami na tym tle. Temat ten dotyczy strefy psychologiczno-emocjonalnej człowieka. Kompulsywne jedzenie w istocie polega na traktowaniu jedzenia, jako sposobu radzenia sobie z przykrymi emocjami. Chcą uciec od negatywnych emocji osoba wybiera ich „zajedzenie” lub „zapicie”. W szczególności chodzi o trudne emocje, takie jak smutek, poczucie osamotnienia, strach, lęk, przerażenie, bezsilność, frustracja, poczucie straty, złość, czy żal. Kluczem do uporania się z przyczyną takiego zachowania jest rozwój osobisty, który polega na zrozumieniu siebie samego i swoich emocji.  

Kompulsywne jedzenie – co daje?

Kompulsywne jedzenie często bywa sposobem na:

• poprawienie nastroju, czy rekompensatę przykrych sytuacji,
• odwrócenie uwagi od niechcianych emocji; stanowi w istocie próbę ich kontrolowania,
• odreagowanie sytuacji stresujących.

Objawami kompulsywnego jedzenia są w szczególności:

• duża częstotliwość epizodów objadania się,
• jedzenie skrajnie pospieszne, połączone z chęcią „zapchania” siebie,
• jedzenie w samotności, kiedy nikt nie patrzy, po którym pojawia się autoagresja.

Kompulsywne jedzenie – skutki

Kompulsywne jedzenie początkowo może dawać poczucie ulgi, bezpieczeństwa, pewnej osłody poniesionych strat, ale bardzo szybko pojawiają się niszczące dla psychiki człowieka odczucia. Do głównych z nich należą poczucie winy i wstydu. Do tego dochodzą dolegliwości w ciele oraz późniejsza jego nieakceptacja wskutek wzrostu wagi. Jeśli problem kompulsywnego jedzenia jest zaawansowany, skutkami mogą być dalsze choroby ciała (np. cukrzyca, miażdżyca) i psychiki takie jakie:

• zaniżone poczucie własnej wartości;
• brak kontroli nad własnym życiem i poczucia sprawczości;
• zniechęcenie, apatia, depresja.

Kompulsywne jedzenie  – jak sobie pomóc?

Źródłem problemu kompulsywnego jedzenia nie jest zła dieta, a niewyrażone, trudne emocje. W istocie w Polsce wciąż wiele Kobiet ma trudności z wyrażaniem emocji takich jak złość, gniew, smutek – które nie są społecznie akceptowalne. Sytuacja ta jednak znacząco się zmienia. Coraz bardziej dostępne są dedykowane warsztaty dla Kobiet, które pomagają Kobietom w odzyskaniu kontaktu ze swoim wnętrzem oraz wzmocnieniu umiejętności interpersonalnych. Wiele osób po wzięciu udziału w warsztatach dla Kobiet zauważa pewne schematy u siebie, dostrzega jakie konkretne sytuacje powodują napad i przymus kompulsywnego jedzenia. Znalezienie tego źródła i  rozpracowanie go na poziomie emocjonalnym, w tym wzmocnienie własnej pewności siebie może pomóc skutecznie uwolnić się od kompulsywnego jedzenia.