Zwolnienie za wypowiedzeniem
W polskim prawie pracy wypowiedzenie umowy o pracę jest jednostronnym oświadczeniem woli jednej ze stron stosunku pracy i może być dokonane zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę. Zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem wymaga zachowania okresu wypowiedzenia, który uzależniony jest od długości zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. Długość okresu wypowiedzenia wynosi:
- 2 tygodnie przy zatrudnieniu krótszym niż 6 miesięcy,
Pracodawca dokonując wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony, jest zobowiązany wskazać przyczynę wypowiedzenia, która musi być konkretna i rzeczywista (art. 30 § 3(1) Kodeksu pracy). Prawnik specjalizujący się w prawie pracy może pomóc w ocenie, czy przyczyna wskazana w wypowiedzeniu spełnia wymogi ustawowe.
Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony zasadniczo nie wymaga uzasadnienia, choć istnieją wyjątki dotyczące szczególnej ochrony pracowników, np. kobiet w ciąży czy osób w wieku przedemerytalnym. W przypadku umowy o pracę zawartej na czas określony, po nowelizacji przepisów w 2016 roku, również przewidziano możliwość jej wcześniejszego rozwiązania za wypowiedzeniem, o ile w treści umowy przewidziano odpowiednią klauzulę.
Zwolnienie bez wypowiedzenia
Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia jest szczególnym trybem ustania stosunku pracy, który wymaga spełnienia przesłanek określonych w art. 52 i 53 Kodeksu pracy. Pracodawca może rozwiązać umowę bez wypowiedzenia z winy pracownika w przypadku ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, popełnienia przestępstwa uniemożliwiającego dalsze zatrudnienie lub utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia bez winy pracownika może nastąpić w sytuacji długotrwałej niezdolności do pracy wskutek choroby przekraczającej określone przepisami terminy.
Pracownik ma również prawo rozwiązać umowę bez wypowiedzenia w przypadku ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika, na podstawie art. 55 § 1(1) Kodeksu pracy. W każdej z tych sytuacji konsultacja z prawnikiem prawa pracy może ułatwić ocenę zasadności rozwiązania stosunku pracy.
Ochrona przed zwolnieniem
Prawo pracy przewiduje określone sytuacje, w których wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę jest niedopuszczalne. Szczególną ochroną objęte są kobiety w ciąży oraz pracownicy korzystający z urlopu macierzyńskiego (art. 177 Kodeksu pracy). Pracodawca nie może wówczas wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę, chyba że zachodzą szczególne przesłanki, takie jak ogłoszenie upadłości lub likwidacja pracodawcy.Pracownicy w wieku przedemerytalnym, którym brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, są chronieni przed wypowiedzeniem stosunku pracy na podstawie art. 39 Kodeksu pracy. Ochrona ta nie obowiązuje jednak, gdy zachodzą podstawy do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, likwidacji zakładu pracy lub upadłości pracodawcy.
Dodatkową ochronę przed zwolnieniem mają członkowie związków zawodowych, społeczni inspektorzy pracy oraz osoby korzystające z ochrony przed zwolnieniem przewidzianej w przepisach szczególnych, np. pracownicy korzystający z urlopu wychowawczego. Prawnik specjalizujący się w prawie pracy pomoże ocenić, czy w danej sytuacji ochrona przed zwolnieniem ma zastosowanie.
Odwołanie od zwolnienia z pracy
Pracownik, który nie zgadza się ze zwolnieniem, może wnieść odwołanie do sądu pracy. Podstawą prawną jest art. 44 Kodeksu pracy, który przewiduje, że odwołanie wnosi się w terminie 21 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia lub oświadczenia o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia.W treści pozwu należy wskazać zarzuty wobec pracodawcy, żądanie uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, przywrócenia do pracy lub odszkodowania. Sąd bada zasadność i zgodność wypowiedzenia z przepisami prawa pracy oraz ewentualnymi procedurami przewidzianymi u pracodawcy. W sporządzaniu pozwu i reprezentacji przed sądem nieocenioną pomocą służy prawnik.
Elementy wypowiedzenia umowy o pracę
Wypowiedzenie powinno być sporządzone na piśmie i zawierać jasno określone elementy. Zgodnie z art. 30 §3 i §3(1) Kodeksu pracy, wypowiedzenie umowy zawartej na czas nieokreślony powinno zawierać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie, pouczenie o prawie odwołania się do sądu pracy oraz okres wypowiedzenia.Brak zachowania formy pisemnej lub brak wskazania przyczyny w wypowiedzeniu może stanowić podstawę do jego zakwestionowania przed sądem pracy. Prawnik prawa pracy może ocenić, czy dokument wypowiedzenia spełnia wszystkie wymogi formalne.
Dokumenty przekazywane pracownikowi po zwolnieniu z pracy
Po rozwiązaniu stosunku pracy pracodawca zobowiązany jest wydać pracownikowi świadectwo pracy, zgodnie z art. 97 Kodeksu pracy. Świadectwo pracy powinno zawierać informacje dotyczące okresu zatrudnienia, rodzaju wykonywanej pracy, wymiaru czasu pracy, trybu rozwiązania stosunku pracy oraz innych danych potrzebnych pracownikowi do celów emerytalno-rentowych oraz ubezpieczeniowych.Pracodawca powinien również rozliczyć się z pracownikiem z wynagrodzenia, urlopu wypoczynkowego oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu stosunku pracy. W przypadku wątpliwości warto zwrócić się do prawnika specjalizującego się w prawie pracy.
Dochodzenie odszkodowania i przywrócenia do pracy
Pracownik, który został niesłusznie zwolniony, może domagać się przywrócenia do pracy lub odszkodowania. Zgodnie z art. 45 §1 Kodeksu pracy, sąd pracy w przypadku uznania wypowiedzenia za nieuzasadnione lub niezgodne z przepisami może orzec o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa została już rozwiązana - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach lub o odszkodowaniu.Wysokość odszkodowania określona jest w art. 47(1) Kodeksu pracy i odpowiada wynagrodzeniu za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie mniej jednak niż wynagrodzenie za okres wypowiedzenia. Skorzystanie z pomocy prawnika może znacząco zwiększyć szanse na skuteczne dochodzenie roszczeń przed sądem pracy.
Odprawa dla zwolnionego pracownika
W pewnych przypadkach pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna. Zgodnie z ustawą z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. 2003 nr 90 poz. 844), w przypadku zwolnień grupowych lub indywidualnych z przyczyn ekonomicznych lub organizacyjnych leżących po stronie pracodawcy, pracownikowi przysługuje odprawa.Wysokość odprawy zależy od stażu pracy u danego pracodawcy i wynosi:
- jednokrotność miesięcznego wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych krócej niż 2 lata,
Roszczenie o odprawę można egzekwować na drodze postępowania sądowego, jeżeli pracodawca odmówi jej wypłaty. Prawnik prawa pracy doradzi w zakresie przygotowania pozwu oraz poprowadzi negocjacje ugodowe.
Przywrócenie do pracy po niesłusznym zwolnieniu
Przywrócenie do pracy jest możliwe, gdy sąd pracy uzna wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia za nieuzasadnione lub niezgodne z przepisami. Stosownie do art. 56 Kodeksu pracy, w przypadku niezgodnego z przepisami prawa rozwiązania umowy bez wypowiedzenia, sąd pracy może przywrócić pracownika do pracy na poprzednich warunkach lub zasądzić na jego rzecz odszkodowanie.Przywrócenie do pracy oznacza prawo do ponownego zatrudnienia na takich samych warunkach, jakie obowiązywały przed zwolnieniem. Pracownik ma wtedy prawo do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, jednak nie więcej niż za 2 miesiące, a w przypadku pracownika chronionego (np. członka związku zawodowego) nawet za cały okres pozostawania bez pracy. Prawnik specjalizujący się w prawie pracy pomoże skutecznie dochodzić roszczeń i zapewni odpowiednie wsparcie procesowe.
Komentarze (0)