Podczas dzisiejszego otwarcia wystawy projektów zgłoszonych do konkursu na opracowanie koncepcji zagospodarowania placu Gabriela Narutowicza w Płocku pojawiło się sporo pytań. Do konkursu wpłynęło 13 prac, żadna z nich nie spełniła w pełni wymogów sądu konkursowego.
Spośród 13 nadesłanych prac pierwsze, a właściwie drugie miejsce zajął projekt wykonany przez Annę Przybysz, w którym ciekawym rozwiązaniem jest np. "sucha fontanna", po której będzie można chodzić. Za pomocą dysz umieszczonych w posadzce będzie ona generowała parę wodną, która doda spacerowiczom ochłody w upalne dni.
- Sąd konkursowy zdecydował, że nie przyznaje pierwszej nagrody - mówił dziś wiceprezydent Jacek Terebus. - Praca, która jest wskazana jako zwycięska, mogłaby zająć pierwsze miejsce, ale pewne braki i uwagi sądu konkursowego sprawiają, że zajmuje ona drugie miejsce.
Na pierwszym piętrze ratusza, obok auli możemy zobaczyć "zwycięski projekt", a także inne zgłoszone prace. Wybrana koncepcja wymaga poprawek, a jednym z problemów, o którym "zapomnieli" projektanci była np. kwestia dojazdu służb ratunkowych do ul. Teatralnej, Małachowskiego, czy Piekarskiej.
- Plac Narutowicza jest częścią większej przestrzeni miejskiej i nie może zostać od niej oderwana, a co za tym projektanci mają bezwzględny obowiązek rozwiązać kwestie dróg i dojazdów pożarowych, dostępności dla służb ratunkowych i policyjnych, a także służb gospodarki komunalnej do ulic Teatralnej, Małachowskiego i Piekarskiej - czytamy w protokole z przebiegu prac sądu konkursowego.
Zastrzeżenia budzi również brak możliwej kontroli nad koronami drzew. W "zwycięskim" projekcie plac okalają dwa szpalery drzew. W założeniu mają być to kasztanowce, ze względu na tradycję miasta. Istnieje jednak obawa, że rozrosną się one do tego stopnia, że zasłonią ważne dla miasta budynki.
- Ten plac ma szczególne znaczenia dla miasta i jego historii - mówił dziś mgr Krzysztof Kwiatkowski, przewodniczący sądu konkursowego. – Wokół placu znajdują się jedne z naszych najcenniejszych architektonicznie i historycznie budynków, dlatego nie możemy pozwolić, by ten plac zyskał formułę parku. Zależy nam na tym, by budynki okalające pozostały nadal widoczne. Trzeba uzyskać kompromis między strukturą architektury, a ewentualnym zadrzewieniem placu.
Dziwi natomiast fakt, że przy tak ważnym dla miasta projekcie spośród nadesłanych prac żadna nie spełnia w zupełności wymagań sądu konkursowego. Zdaniem Krzysztofa Kwiatkowskiego dzieje się tak, ponieważ większość zespołów ryzykuje pracę swoich pracowników w biurze projektu nieodpłatnie, bez gwarancji, że uzyskają sukces, a pracownicy zarobią na swoje miejsce pracy. Dlatego bardzo często prace są niedokończone i nie do końca przemyślane.
- Ja władze miasta już od jakiegoś czasu namawiam do tego, by zmienić formułę miejskich konkursów, ponieważ większość z nich kończy się małym sukcesem - mówił - Krzysztof Kwiatkowski. - Władze miejskie mogłyby skorzystać np. z doświadczeń samorządu Poznania, gdzie konkurs przybrał dwuetapową formułę.
Za przykład podaje np. Plac Łazarskiego w Poznaniu, na który ogłoszono konkurs otwarty, a później płatny etap zamknięty, w którym oprócz nagród dla zwycięzców, wręczana jest uczestnikom konkursu zapłata za wykonaną pracę.
- Myślę, że ta formuła daje jedną zaletę, projektanci będą chcieli się poświęcić, żeby prace dokończyć i przemyśleć wszystkie problemy - dodał Krzysztof Kwiatkowski.
Projekty zgłoszone do konkursu można zobaczyć także na stronie: rozwojmiasta.plock.eu.
