Jego specjalnością jest odkrywanie tajemnic. To on namówił Egzekutora Armii Krajowej do podzielenia się wspomnieniami w telewizyjnym reportażu. Odnajduje stare, niemieckie depozyty. W Płocku opowie o podziemnym kompleksie „Riese” oraz o kulisach poszukiwania „złotego pociągu”.
W czwartek, 17 marca gościem Muzeum Mazowieckiego będzie Łukasz Kazek, eksplorator pochodzący z Wałbrzycha.
Jego rodzina zamieszkała tuż po wojnie na Dolnym Śląsku, w Walimiu, czyli w miasteczku, w którym wcześniej mieszkali Niemcy. Tuż przed wyjazdem nie wszystko ze sobą zabrali. Niektóre rzeczy, jak zdjęcia, dokumenty, listy, poukrywali. Takie rzeczy zostawia się tylko wówczas, jeśli wierzy się w możliwość powrotu. Kazek pasjonuje się historią i odkrywa to, co przez długi czas było zapomniane, w tym te stare niemieckie depozyty z okresu II wojny światowej. Później oddaje rodzinne pamiątki ich właścicielom. - Mówi się, że Kazek robi więcej w stosunkach polsko-niemieckich niż politycy w Bundestagu i w Sejmie – piszą organizatorzy spotkania. - Rozlicza się z trudną historią powojenną swojego dziadka na Ziemiach Odzyskanych.
Ów dziadek Wojciech przeżył pobyt w Birkenau, później zjawił się w Walimiu. Mały Łukasz spędzał z nim czas, słuchając opowieści, a kiedy był już starszy, zaczął rozmawiać z pierwszymi osadnikami, którzy podobnie jak jego dziadek, przybyli do Walimia już po II wojnie światowej. Docierał do starych ksiąg meldunkowych i parafialnych, odnajdywał pierwsze skrytki (np. jedna znajdowała się pod stropem toalety na dawnym dworcu). Podobnych znalezisk, fotografii i listów, zebrał już kilka tysięcy. Niemal trzy lata dociekał, kim był żołnierz Wehrmachtu, który za pośrednictwem poczty polowej próbował wysłać z frontu laurkę swojej mamie. Udało mu się dotrzeć do niego, lecz kiedy zadzwonił, ten najpierw wyparł się, następnie stwierdził, że nie chce wracać do tamtego rozdziału w swoim życiu. Okazało się, że młody żołnierz trafił po wojnie do rosyjskiej niewoli. Zesłano go do łagru na Syberię. Wrócił w 1950 roku.
W Płocku Kazek skupi się przede wszystkim na kompleksie „Riese” i na poszukiwaniach „złotego pociągu”. Projekt Riese był zakrojonym na dużą skalę przedsięwzięciem górniczo-hutniczym (istnieje kilka hipotez, jakie były rzeczywiste plany Hitlera na zastosowanie wydrążonych tuneli). Prace nad tworzeniem sieci bunkrów, sal i budowli podziemnych w Górach Sowich oraz pod zamkiem Książ rozpoczęły się w 1943 roku. Zaangażowano do nich więźniów i jeńców wojennych. Jednak niemieckie plany pokrzyżowało wkroczenie Armii Czerwonej. Powstałe tunele niszczono i wysadzano. Niektórzy przypuszczają, że nawet połowa podziemnych korytarzy wciąż czeka na odkrycie. Ponoć nowa trasa dla turystów wiodąca pod zamkiem zostanie udostępniona w maju tego roku (ekspozycje przygotuje m in. Państwowa Akademia Nauk).
Z kolei odkrywcy "złotego pociągu" utrzymują, że są już gotowi do rozpoczęcia prac w pobliżu Walbrzycha, które jednak nie mają na celu wydobycia, a jedynie dotarcie do niego. Reszta ma być już zadaniem Skarbu Państwa. Przeszkodę stanowi biurokracja. Właścicielem terenu jest PKP, które musi wyrazić zgodę na prace odbywające się na 65 kilometrze trasy kolejowej Wrocław-Wałbrzych. W pancernym pociągu mogą znajdować się m.in. kruszce szlachetne i wartościowe przedmioty, ale są też opinie, że skrywa surowce przydatne w przemyśle zbrojeniowym, jak rudy metali, ewentualnie broń lub amunicję.
Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu „Konfrontacje Historyczne”. Początek o godzinie 17.00.
