Kombatanci, samorządowcy, nauczyciele, wykładowcy - wspominamy płocczan, którzy już odeszli.
Zapalając znicze na grobach naszych najbliższych, pamiętajmy również o płocczanach, którzy odeszli od nas w ciągu ostatniego roku.
Kapitan Marek Gajewski
Wysokiego pana z białymi włosami i biało-czerwoną opaską na ramieniu, który opowiadał kolejnym pokoleniom dorastających płocczan o wojnie, odwadze, męstwie i Polsce znali chyba wszyscy. Żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, pomysłodawca prestiżowego konkursu historycznego o zasięgu ogólnopolskim „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego”, szef Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Płocczanin Roku 2007. Kapitan Marek Gajewski zmarł w nocy z 12 na 13 grudnia 2012 r. w wieku 86 lat.
Tomasz Kępczyński
Przez ostatnie 14 lat był nie tylko sekretarzem w starostwie płockim, ale także przyjacielem i podporą ze swoim ogromnym doświadczeniem w pracy samorządowej. Był m.in. kierownikiem Urzędu Rejonowego w Płocku, pod koniec lat 90. od podstaw tworzył Urząd Starostwa Powiatowego jako pełnomocnik wojewody płockiego. Od tej chwili aż do końca 2012 pełnił tam funkcję sekretarza powiatu. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 30 stycznia 2013 r. po długiej i ciężkiej chorobie w wieku 65 lat.
Tadeusz Kurpiewski
Kochał Płock, Polskę i „swoją” Szkołę Podstawową nr 11 im. Bolesława Chrobrego. Był jej dyrektorem od chwili powstania w 1962 r. jako maleńkiej szkółki mieszczącej się zaledwie na parterze budynku aż do emerytury, czyli prawie przez ćwierć wieku. Za jego kadencji uruchomiono tam m.in. studium nauczycielskie. - Można stwierdzić, że szkoła, którą kierowałem, była kuźnią kadr dla płockiej oświaty - napisał w książce „W służbie Mazowsza i Płocka”. Tadeusz Kurpiewski zmarł 11 marca 2013 r., miał 86 lat.
Hanna Hejke-Mojzesowicz
„Odeszła na wieczny dyżur” - napisali w nekrologu przyjaciele pani doktor z Okręgowej Izby Lekarskiej. Przez wiele lat pracowała w płockich szpitalach jako ceniony anestezjolog. Była jedną z inicjatorek utworzenia izby lekarskiej w Płocku, była jej sekretarzem, potem stała na czele komisji etyki, starając się rozwikłać etyczne dylematy w trudnej pracy lekarza. Kochała Małachowiankę, w której zdawała maturę w 1959 r., potem przez pół wieku spotykała się z kolegami na zjazdach. Zmarła 13 kwietnia 2013 r. po ciężkiej chorobie w wieku lat.
Bernard Szymański
Płocka oświata i płocki sport stracili wielkiego człowieka - mówili nauczyciele, uczniowie i absolwenci „Siedemdziesiątki” po śmierci jej dyrektora Bernarda Szymańskiego. Benek, jak nazywali go przyjaciele, z Siedemdziesiątką był związany od lat - najpierw był wicedyrektorem i dyrektorem ZSZ nr 7, potem - Szkoły Mistrzostwa Sportowego, a od 2004 r. aż do śmierci - Zespołu Szkół Technicznych. Szczególnie kochał sport - wychował wielu przyszłych olimpijczyków, mistrzów świata, reprezentantów Polski, starał się zaszczepić w każdym ducha sportowej rywalizacji. Zmarł po ciężkiej walce z chorobą 12 maja 2013 r. w wieku 64 lat.
Kapitan Lech Mossakowski
Życie Lecha Mossakowskiego ps. Zawieja odbija jak w zwierciadle najbardziej tragiczne losy Polski XX wieku, pełne dramatycznych wyborów - od w 1939 r., potem w konspiracji, przez koszmarnie trudne lata 40., nie mniej tragiczne czasy stalinowskie, wreszcie niemal półwiecze PRL i współczesność. Żołnierz Armii Krajowej, który - jak podkreślają jego przyjaciele - nigdy się nie ugiął, po przełomie prezes płockiego obwodu Światowego Związku Żołnierzy AK, który dbał o potrzebujących pomocy materialnej, troszczył się o wdowy po kombatantach. Wszystkich hojnie obdzielał jabłkami ze swojego sadu. Te jabłka i starego volkswagena, którego nigdy nie zamykał zapamiętali wszyscy, którzy go znali. Kapitan Mossakowski zmarł 21 maja 2013 r. w wieku 94 lat.
Jan Skotnicki
Profesor Jan Skotnicki był reżyserem, aktorem, profesorem w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej urodził się w Łodzi, zmarł w Warszawie. Ale Płock, a dokładnie płocka scena teatralna, zawdzięcza mu bardzo wiele - był jednym z inicjatorów jego odrodzenia w 1974 r., a przez kolejnych kilka lat - jego pierwszym dyrektorem. To w tym czasie płocki teatr dramatyczny nazwano imieniem Jerzego Szaniawskiego. Profesor Skotnicki zmarł 5 sierpnia 2013 r. w wieku 80 lat.
Paweł Podwójci
Doktora Pawła Podwójciego większość płocczan poznała albo na studiach na płockiej Politechnice, albo - już w ostatnich latach życia - jako niestrudzonego propagatora dni dawcy szpiku. To dzięki jego zapałowi udało się namówić niespotykane tłumy płocczan, by zarejestrowały się w bazie potencjalnych dawców komórek macierzystych i być może uratowały komuś życie. Dał się zapamiętać jako ktoś, kto miał głowę pełną pomysłów i kto potrafił dokonać wielkich dzieł na przekór słabości i bólowi. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 11 września 2013 r. w wieku 42 lat.
Tadeusz Mazowiecki
Pierwszy premier Polski po transformacji ustrojowej, czynnie zaangażowany w życie polityczne najpierw PRL, a potem II RP od niemal pół wieku, urodził się w Płocku. Choć już jako dorosły mężczyzna nie mieszkał w rodzinnych stronach, podkreślał związki z miastem. Tu przeżył wojnę, tu chodził do szkoły - kończył Małachowiankę. Dwa lata temu odebrał tytuł Honorowego Obywatela Płocka. Zmarł 28 października 2013 r. w wieku 86 lat.
Na zdjęciach: Kpt. Marek Gajewski, fot. UMP, Tomasz Kępczyński, fot. SP, Bernard Szymański, fot. ZST, kpt. Lech Mossakowski, fot. Portal Płock, Paweł Podówjci - fot. Portal Płock, Tadeusz Mazowiecki - for. Portal Płock
Wspomnienia o zmarłych:
Zmarł kapitan Marek Gajewski
Zmarł Tomasz Kepczyński, sekretarz powiatu
Zmarł Bernard Szymański, dyrektor Siedemdziesiątki
Nie żyje kapitan Lech Mossakowski
Lech Mossakowski. Ojczyzna, passat i jabłka
Zmarł Paweł Podwójci
Tadeusz Mazowiecki Honorowym Obywatelem Płocka
Zapalając znicze na grobach naszych najbliższych, pamiętajmy również o płocczanach, którzy odeszli od nas w ciągu ostatniego roku.
Kapitan Marek Gajewski
Wysokiego pana z białymi włosami i biało-czerwoną opaską na ramieniu, który opowiadał kolejnym pokoleniom dorastających płocczan o wojnie, odwadze, męstwie i Polsce znali chyba wszyscy. Żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, pomysłodawca prestiżowego konkursu historycznego o zasięgu ogólnopolskim „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego”, szef Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Płocczanin Roku 2007. Kapitan Marek Gajewski zmarł w nocy z 12 na 13 grudnia 2012 r. w wieku 86 lat.
Tomasz Kępczyński
Przez ostatnie 14 lat był nie tylko sekretarzem w starostwie płockim, ale także przyjacielem i podporą ze swoim ogromnym doświadczeniem w pracy samorządowej. Był m.in. kierownikiem Urzędu Rejonowego w Płocku, pod koniec lat 90. od podstaw tworzył Urząd Starostwa Powiatowego jako pełnomocnik wojewody płockiego. Od tej chwili aż do końca 2012 pełnił tam funkcję sekretarza powiatu. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 30 stycznia 2013 r. po długiej i ciężkiej chorobie w wieku 65 lat.
Tadeusz Kurpiewski
Kochał Płock, Polskę i „swoją” Szkołę Podstawową nr 11 im. Bolesława Chrobrego. Był jej dyrektorem od chwili powstania w 1962 r. jako maleńkiej szkółki mieszczącej się zaledwie na parterze budynku aż do emerytury, czyli prawie przez ćwierć wieku. Za jego kadencji uruchomiono tam m.in. studium nauczycielskie. - Można stwierdzić, że szkoła, którą kierowałem, była kuźnią kadr dla płockiej oświaty - napisał w książce „W służbie Mazowsza i Płocka”. Tadeusz Kurpiewski zmarł 11 marca 2013 r., miał 86 lat.
Hanna Hejke-Mojzesowicz
„Odeszła na wieczny dyżur” - napisali w nekrologu przyjaciele pani doktor z Okręgowej Izby Lekarskiej. Przez wiele lat pracowała w płockich szpitalach jako ceniony anestezjolog. Była jedną z inicjatorek utworzenia izby lekarskiej w Płocku, była jej sekretarzem, potem stała na czele komisji etyki, starając się rozwikłać etyczne dylematy w trudnej pracy lekarza. Kochała Małachowiankę, w której zdawała maturę w 1959 r., potem przez pół wieku spotykała się z kolegami na zjazdach. Zmarła 13 kwietnia 2013 r. po ciężkiej chorobie w wieku lat.
Bernard Szymański
Płocka oświata i płocki sport stracili wielkiego człowieka - mówili nauczyciele, uczniowie i absolwenci „Siedemdziesiątki” po śmierci jej dyrektora Bernarda Szymańskiego. Benek, jak nazywali go przyjaciele, z Siedemdziesiątką był związany od lat - najpierw był wicedyrektorem i dyrektorem ZSZ nr 7, potem - Szkoły Mistrzostwa Sportowego, a od 2004 r. aż do śmierci - Zespołu Szkół Technicznych. Szczególnie kochał sport - wychował wielu przyszłych olimpijczyków, mistrzów świata, reprezentantów Polski, starał się zaszczepić w każdym ducha sportowej rywalizacji. Zmarł po ciężkiej walce z chorobą 12 maja 2013 r. w wieku 64 lat.
Kapitan Lech Mossakowski
Życie Lecha Mossakowskiego ps. Zawieja odbija jak w zwierciadle najbardziej tragiczne losy Polski XX wieku, pełne dramatycznych wyborów - od w 1939 r., potem w konspiracji, przez koszmarnie trudne lata 40., nie mniej tragiczne czasy stalinowskie, wreszcie niemal półwiecze PRL i współczesność. Żołnierz Armii Krajowej, który - jak podkreślają jego przyjaciele - nigdy się nie ugiął, po przełomie prezes płockiego obwodu Światowego Związku Żołnierzy AK, który dbał o potrzebujących pomocy materialnej, troszczył się o wdowy po kombatantach. Wszystkich hojnie obdzielał jabłkami ze swojego sadu. Te jabłka i starego volkswagena, którego nigdy nie zamykał zapamiętali wszyscy, którzy go znali. Kapitan Mossakowski zmarł 21 maja 2013 r. w wieku 94 lat.
Jan Skotnicki
Profesor Jan Skotnicki był reżyserem, aktorem, profesorem w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej urodził się w Łodzi, zmarł w Warszawie. Ale Płock, a dokładnie płocka scena teatralna, zawdzięcza mu bardzo wiele - był jednym z inicjatorów jego odrodzenia w 1974 r., a przez kolejnych kilka lat - jego pierwszym dyrektorem. To w tym czasie płocki teatr dramatyczny nazwano imieniem Jerzego Szaniawskiego. Profesor Skotnicki zmarł 5 sierpnia 2013 r. w wieku 80 lat.
Paweł Podwójci
Doktora Pawła Podwójciego większość płocczan poznała albo na studiach na płockiej Politechnice, albo - już w ostatnich latach życia - jako niestrudzonego propagatora dni dawcy szpiku. To dzięki jego zapałowi udało się namówić niespotykane tłumy płocczan, by zarejestrowały się w bazie potencjalnych dawców komórek macierzystych i być może uratowały komuś życie. Dał się zapamiętać jako ktoś, kto miał głowę pełną pomysłów i kto potrafił dokonać wielkich dzieł na przekór słabości i bólowi. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 11 września 2013 r. w wieku 42 lat.
Tadeusz Mazowiecki
Pierwszy premier Polski po transformacji ustrojowej, czynnie zaangażowany w życie polityczne najpierw PRL, a potem II RP od niemal pół wieku, urodził się w Płocku. Choć już jako dorosły mężczyzna nie mieszkał w rodzinnych stronach, podkreślał związki z miastem. Tu przeżył wojnę, tu chodził do szkoły - kończył Małachowiankę. Dwa lata temu odebrał tytuł Honorowego Obywatela Płocka. Zmarł 28 października 2013 r. w wieku 86 lat.
Na zdjęciach: Kpt. Marek Gajewski, fot. UMP, Tomasz Kępczyński, fot. SP, Bernard Szymański, fot. ZST, kpt. Lech Mossakowski, fot. Portal Płock, Paweł Podówjci - fot. Portal Płock, Tadeusz Mazowiecki - for. Portal Płock
Wspomnienia o zmarłych:
Zmarł kapitan Marek Gajewski
Zmarł Tomasz Kepczyński, sekretarz powiatu
Zmarł Bernard Szymański, dyrektor Siedemdziesiątki
Nie żyje kapitan Lech Mossakowski
Lech Mossakowski. Ojczyzna, passat i jabłka
Zmarł Paweł Podwójci
Tadeusz Mazowiecki Honorowym Obywatelem Płocka
