Podczas niedawnego spotkania ekspertów środowiskowych z mieszkańcami Płocka padło wiele pytań na temat tego, jakie związki emituje zakład PKN ORLEN, jak są one mierzone i jakim normom podlegają. Opublikowane właśnie przez firmę wstępne podsumowanie minionego roku wskazuje, że zakład nie wykorzystał nawet połowy przyznanych limitów emisyjnych.
Polski przemysł funkcjonuje w oparciu o regulacje unijne, a przepisy takie jak dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych, dyrektywa czyste powietrze dla Europy czy tzw. konkluzje ws. najlepszych dostępnych technik obowiązują na terenie całej wspólnoty, ustalając najostrzejsze na całym świecie, bezpieczne dla środowiska i człowieka limity emisji. W praktyce przepisy te zebrane są w tzw. Pozwoleniu Zintegrowanym. Dokument ten dokładnie określa dopuszczalny poziom emisji i jest wydawany indywidualnie dla każdego zakładu – płocka rafineria otrzymała go jako jedna z pierwszych w kraju. Pozwolenie reguluje wszystkie obszary oddziaływania, czyli emisje do powietrza, wody, emisje hałasu, wytwarzanie i postępowanie z odpadami czy korzystanie z powierzchni ziemi. W przypadku zakładu PKN ORLEN dotyczy oddziaływania wszystkich ponad 70 emitorów, nie tylko tych bezpośrednio związanych z produkcją, ale też np. oczyszczalni ścieków.
Wraz z zaostrzaniem się unijnych norm środowiskowych, limity emisji w pozwoleniu dla płockiego zakładu również są ograniczane. Aby się do nich dostosować, Koncern musiał zrealizować między innymi warty 1,4 mld zł program Inwestycji Ekologiczno-Energetycznych. Jego kluczowym elementem była Instalacja Oczyszczania Spalin, dzięki której możliwe jest skuteczne odazotowanie, odsiarczenie i odpylenie spalin z zakładowej elektrociepłowni, produkującej nie tylko energię na potrzeby rafinerii, ale również pokrywającej 85% zapotrzebowania miasta Płocka na ciepło.
Ta i szereg inwestycji prośrodowiskowych zrealizowanych przez Koncern w ostatnich latach pozwolił na znaczącą redukcję oddziaływania płockiego zakładu na środowisko. Koncern podsumował właśnie roczne emisje i poziom wykorzystania wyśrubowanych limitów na rok 2016. I tak wśród najważniejszych substancji, czyli tlenków azotu, dwutlenku siarki i pyłów, płocki zakład wyemitował jedynie 43-45% tego, na co zezwalało prawo. Wartości te były jeszcze niższe, jeśli chodzi o inne substancje charakterystyczne dla produkcji rafineryjnej, takie jak siarkowodór – 15%, czy benzen, którego zakład w ciągu minionego roku wyemitował jedynie 14% w odniesieniu do norm ustalonych przez europejskie i krajowe prawodawstwo.
W jaki sposób kontrolowane są emisje zakładu? Wszystkie metody monitoringu – a badanych jest ponad 30 substancji uznawanych za kluczowe dla bezpieczeństwa środowiska i ludzi – wskazane są w Pozwoleniu Zintegrowanym jako najlepsze dostępne techniki. Zakład nie ma zatem dowolności w ich wybieraniu i musi stosować te, które dają najbardziej precyzyjne wyniki. Dane z monitoringu są na bieżąco raportowane do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska, jednak zakład podlega również bieżącym kontrolom innych niezależnych organizacji, jak choćby Najwyższa Izba Kontroli czy Państwowa Inspekcja Sanitarna. Tak więc zaawansowane technologie produkcyjne, precyzyjny monitoring, a przede wszystkim wyśrubowane i skutecznie egzekwowane normy środowiskowe sprawiają, że emisje przemysłowe już od lat nie stanowią głównego problemu europejskiego, polskiego i płockiego środowiska. Potwierdzeniem tej tezy mogą być dane opublikowane właśnie przez PKN ORLEN.
