Na plakacie festiwalu "WATCH DOCS" charakterystyczna głowa szczekającego psa, który wygląda jakby właśnie był świadkiem sytuacji wzmagającej w nim czujność. To tzw. pies stróżujący. Identycznym terminem określa się organizację pozarządową, patrzącą władzy na ręce. Podobnie czynią reżyserzy dokumentów. Od poniedziałku impreza filmowa rusza w Płocku.
Międzynarodowy festiwal „WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie” (z ang. 'oglądaj dokumenty') ma już całkiem bogatą historię i odbywa się w wielu miejscach świata. Przy tworzeniu jego nazwy skorzystano właśnie z gry słów „watch dog” oraz „watch docs”, ponieważ zarówno organizacje pozarządowe, jak i filmy dokumentalne odgrywają ogromną rolę w kształtowaniu naszego widzenia świata. Filmy są tu świadectwem. Pokazują takie ujęcie na daną sprawę, o jakim często nie mamy pojęcia, a którą na światło dzienne starają się wydobyć pracownicy tych organizacji i sami reżyserzy.
Wszystkie pokazy łączy tematyka poświęcona zaangażowaniu na rzecz praw jednostki. Tylko w Polsce pokazy corocznie zyskują ponad 70-tysięczną widownię. Wielokrotnie uczestniczyli w nich także zaproszeni goście, m. in. Sergiej Kowaljow, Aleksander Milinkiewicz, Ludmila Aleksiejewa, Tadeusz Mazowiecki, Ewa Łętowska, Wiktor Osiatyński czy Janina Ochojska.
Pierwsza edycja festiwalu odbyła się w Warszawie w grudniu 2001 roku, jako wspólne przedsięwzięcie Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, interdyscyplinarnego Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie oraz promującego zaangażowane społecznie filmy dokumentalne z Europy Środkowej i Wschodniej Społecznego Instytutu Filmowego. Zaledwie lata później narodził się pomysł stworzenia dodatkowego Objazdowego Festiwalu Filmowego „WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie” we współpracy ośrodkami akademickimi, kinami i instytucjami kultury. To już 40 polskich miast, które postanowiły włączyć się w organizację międzynarodowej imprezy.
Do nas zawita po raz drugi 15 września dzięki Płockiemu Ośrodkowi Kultury i Sztuki. Tym razem w ciągu 9 dni obejrzymy 13 filmów dokumentalnych. Nie zabraknie także polskich cegiełek do projektu. Tomasz Śliwiński przedstawi sytuację młodych rodziców, których dziecko nie potrafi oddychać we śnie, natomiast Marcin Janos Krawczyk w „Matce 24h” zrelacjonuje podróż kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej po polskich domach.
Zaczynamy jednak od francuskiego dokumentu poświęconemu twórcom wojennej propagandy z czasów III Rzeszy. Dzień później o zbrodniach i terrorze Czerwonych Khmerów opowie po 40 latach milczenia Socha Pen w „Czerwonym weselu”, poruszając kwestię przymusowych małżeństw z czasów istnienia Demokratycznej Kampuczy. Równie dramatycznie zapowiada się „Człowiek, który zrywa łańcuchy”. W Indonezji ludzi chorych psychicznie zakuwa się w okowy i wsadza do przydomowych klatek. Ich rodziny żyją przeświadczeniu, że są oni dla nich niebezpieczni, przez co ci pozostają zaniedbani fizycznie i psychicznie. Z kolei twórcy „Walki o Tybet” pokażą Chiny jako państwo grabieżcze. Co ciekawe to właśnie chińscy eksperci spojrzą krytycznie na metody, jakimi posługuje się Pekin wobec Tybetu. W ich opinii stopniowe okradanie z bogactw naturalnych, a w szczególności o zasoby wody, może przerodzić się z czasem w gigantyczną katastrofę ekologiczną i wojnę w Azji.
W jaki sposób szkoli się dzieci na żołnierzy? Na to pytanie poszukamy odpowiedzi w „Lecie z Antonem”, razem z 12 letnim chłopcem, który zamiast beztroskich wakacji, udaje się na letnią szkołę wojskową, gdzie nauczy się musztry, w jaki sposób obezwładnić przeciwnika i dobrze strzelać. Od dowódców, weteranów z Afganistanu i Czeczenii, dostanie do ręki nóż i hełm. Nie jest to żadna odosobniona praktyka w Rosji zarządzanej przez Władimira Putina.
Te i wszystkie pozostałe filmy zostaną wyświetlone w sali widowiskowej POKiS-u (ul. Tumska 9a) dwa razy dziennie, o godzinie 10.00 dla szkół i o 18.00 dla wszystkich pozostałych zainteresowanych. Projekcie potrwają do 25 września. Na wszystkie wstęp jest bezpłatny.
Po szczegółowy program zapraszamy do naszego .
