Studiująca na PWSZ Aleksandra Baranowska zamierza wziąć udział w Elbrus Scouts Expedition 2013. Celem projektu jest zdobycie Elbrusu, najwyższego szczytu na Kaukazie.
Aleksandra jest studentką trzeciego roku pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej z arteterapią. Weźmie udział w wyprawie organizowanej przez grupę instruktorów harcerskich oraz przyjaciół harcerstwa z Kutna. Elbrus, który stanowi cel wyprawy, znajduje się w Kabardyno-Bałkari-Kaukaskim regionie Rosji.
Wygasły wulkan, którego ostatnia aktywność notowana jest na połowę I wieku naszej ery, ma 5642 metry wysokości. Szczyt jest około 1,5 kilometra wyższy od najwyższych wierzchołków znajdujących się w jego okolicy. Większość ekspedycji zdobywa Elbrus od jego południowej strony.
Uczestnicy ekspedycji mają za sobą wyprawy w Tatry, Beskidy, Pieniny, Bieszczady, Gorce, Karkonosze i Góry Świętokrzyskie. W trakcie tych wypraw brali udział w zajęciach z zakresu ratownictwa lawinowego, zasad poruszania się w terenie zagrożonym lawinami, w górach wysokich i w osprzęcie wysokogórskim.
Część z nich to kwalifikowani ratownicy pierwszej pomocy. Jako najwyższa góra w obrębie kontynentu europejskiego Elbrus jest dla nich symbolem, a jednocześnie poważnym wyzwaniem. Najpoważniejsze trudności, z jakimi przyjdzie zmierzyć się Aleksandrze Baranowskiej i jej towarzyszom, to porywiste wiatry, szybko zmieniające się warunki atmosferyczne, nieodległe lodowce, biwaki pod namiotami i choroba wysokościowa.
Ekspedycja, która została zaplanowana na sierpień 2013 roku, będzie miała charakter międzynarodowy. Harcerze zamierzają bowiem nawiązać kontakt z rosyjskimi skautami.
Aleksandra jest studentką trzeciego roku pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej z arteterapią. Weźmie udział w wyprawie organizowanej przez grupę instruktorów harcerskich oraz przyjaciół harcerstwa z Kutna. Elbrus, który stanowi cel wyprawy, znajduje się w Kabardyno-Bałkari-Kaukaskim regionie Rosji.
Wygasły wulkan, którego ostatnia aktywność notowana jest na połowę I wieku naszej ery, ma 5642 metry wysokości. Szczyt jest około 1,5 kilometra wyższy od najwyższych wierzchołków znajdujących się w jego okolicy. Większość ekspedycji zdobywa Elbrus od jego południowej strony.
Uczestnicy ekspedycji mają za sobą wyprawy w Tatry, Beskidy, Pieniny, Bieszczady, Gorce, Karkonosze i Góry Świętokrzyskie. W trakcie tych wypraw brali udział w zajęciach z zakresu ratownictwa lawinowego, zasad poruszania się w terenie zagrożonym lawinami, w górach wysokich i w osprzęcie wysokogórskim.
Część z nich to kwalifikowani ratownicy pierwszej pomocy. Jako najwyższa góra w obrębie kontynentu europejskiego Elbrus jest dla nich symbolem, a jednocześnie poważnym wyzwaniem. Najpoważniejsze trudności, z jakimi przyjdzie zmierzyć się Aleksandrze Baranowskiej i jej towarzyszom, to porywiste wiatry, szybko zmieniające się warunki atmosferyczne, nieodległe lodowce, biwaki pod namiotami i choroba wysokościowa.
Ekspedycja, która została zaplanowana na sierpień 2013 roku, będzie miała charakter międzynarodowy. Harcerze zamierzają bowiem nawiązać kontakt z rosyjskimi skautami.
Fot. Archiwum PWSZ
