Są już pomysły na skwer przy Kazimierza Wielkiego [WIZUALIZACJE]

Modułowe meble miejskie, park matematyczny i geograficzny, iluminacje, taras widokowy, dwupoziomowa platforma, drążki, karuzele, dźwiękowe zabawki dla dzieci, zjeżdżalnie dla małych samochodzików, strefa hotspot. Rozmaite były pomysły na skwer przy Kazimierza Wielkiego.

Pisaliśmy o konkursie na zagospodarowanie terenu przy ul. Kazimierza Wielkiego wraz z ciągiem nadskarpowym. Został ogłoszony w lutym 2017 roku:

[ZT]14550[/ZT]

Do Ratusza wpłynęło sześć prac, które oceniono pod względem urbanistycznym, architektonicznym, funkcjonalnym, estetycznym i eksploatacyjnym rozwiązań projektowanej przestrzeni stanowiącej część płockiej skarpy wiślanej. W założeniu miał powstać skwer, który przypadłby do gustu osobom w różnym wieku. Dwie prace na tyle spodobały się sądowi konkursowemu, że przyznano dwie równorzędne nagrody. W ten sposób pierwsze miejsca (a także 11 tys. zł) przypadły koncepcjom opracowanym przez Mateusza Morskiego oraz przez firmę Garden Concept Architekci Krajobrazu W. Januszczyk, P. Szkołut Sp. jawna (zespół autorski: Piotr Szkołut, Leonid Kim, Kamil Przech). Wyróżnienie i 3 tys. zł. otrzymał Rafał Stemporowski.

Mateusz Morski wyobraził sobie przestrzeń przedzieloną na dwie części ciągiem spacerowym zakończonym wysuniętym poza krawędź zbocza punktem widokowym. Stopnie schodów zostały poszerzone i obniżone, aby ułatwić poruszanie osobom starszym. Głównymi elementami wystroju są modułowe i wielofunkcyjne meble miejskie. Spodobały się zwłaszcza drewniana leżanka i stoliki na punkcie widokowym. Najmłodsi mają tu dwa parki zabaw tematycznych o prostokątnych kształtach znajdujące się przy głównej ścieżce. Park matematyczny ze ścianką wspinaczkową z opisami figur geometrycznych, zjeżdżalniami i linami wspinaczkowymi osadzono o półtora metra niżej od pozostałej części terenu. Z kolei park geograficzny wyposażono w trampoliny, drewniane tyczki oraz przestrzeń do gier zespołowych.

Jury doceniło spójność kompozycji zagospodarowania terenu nawiązującą do charakteru zabudowy śródmiejskiej, konsekwentne podkreślanie geometrycznych form przestrzennych, zastosowanie przyjaznych materiałów wykończeniowych. - Zaproponowane rozwiązanie stwarza możliwość jednoczesnego odizolowania terenów przeznaczonych pod parki zabaw dla dzieci od miejsc spotkań i wypoczynku osób w starszym wieku, a jednocześnie sprzyja integracji użytkowników w różnym wieku - czytamy w uzasadnieniu. - Poszczególne drzewa podświetlono punktami świetlnymi co znacznie wzmacnia, zwłaszcza po zmroku, estetykę form projektowanej zieleni. Szczególnym dopełnieniem kompozycji jest linearna iluminacja umieszczona w posadzce ciągów pieszych.

Zwrócono uwagę, aby na etapie przygotowania zaleceń pokonkursowych rozważyć możliwości techniczne i ekonomiczne budowy takiego tarasu widokowego wykraczającego poza krawędź zbocza, trzeba również zastanowić się nad jakimś elementem osłaniającym np. przed silnym wiatrem, który jednocześnie nie przysłoni widoku na Wisłę. Przydałoby się więcej ławek i stolików, w parku dla dzieci zabrakło rozwiązań dla dzieci z różnym rodzajem niepełnosprawności. Ogrodzenie placu zabaw nie może wprowadzać dysharmonii, podobnie roślinność nie powinna być zbyt wysoka. Należałoby zaprojektować toalety miejskie np. w sąsiedztwie spichlerza.

W przypadku nagrodzonej koncepcji firmy Garden Concept mamy skwer z „drewnianymi' pagórkami, ciągami komunikacyjnymi i z dwupoziomowym tarasem widokowym, pod którym można schronić się w czasie deszczu. Od strony południowej na wyższy poziom dostaniemy się schodami, od strony północnej pochylnią. Specjalnie wymodelowana podłoga stanowi miejsce do siedzenia. Jednocześnie zwrócono uwagę, że wysoka na dwa metry platforma „może stanowić dosyć agresywną dominantę przestrzenną w linii skarpy”

W strefie zabaw umieszczono zjeżdżalnię, wieloosobową karuzelę na planie koła, karuzelę w kształcie misy, pole do rysowania, mini „maszynę” do zabawy na piasku, huśtawki dostosowane do osób z niepełnosprawnością, urządzenia dźwiękowe, stalowe bębny i tuby dźwiękowe, system drążków do street workoutu. - Wzniesienia pokryte drewnem wyposażono w interaktywne urządzenia takie jak tor-zjeżdżalnie dla małych samochodzików oraz stalową rurę do ćwiczenia równowagi. W obrębie skweru przewidziano uruchomienie strefy hotspot z nieograniczonym dostępem do Internetu. Zaplanowano również uruchomienie interaktywnego punktu informacyjnego zawierającego plan miasta i informacje o bieżących wydarzeniach.

Jury doceniło swobodę kompozycji. - Przyjęte rozwiązania harmonizują z kontekstem istniejącej tkanki historycznej, nadając jej jednocześnie nowoczesnego, dynamicznego charakteru. Zaproponowane urządzenia zabawowe wyróżniają się na tle rozwiązań typowych i systemowych, pobudzają do myślenia. Wszystkie elementy wyposażenia zostały zaprojektowane w stonowanej kolorystyce, z zastosowaniem wysokiej jakości materiałów. Zaproponowany przez autorów system oświetlenia stanowi atrakcyjną nocną iluminację. Ze względów edukacyjnych na uwagę zasługuje propozycja utworzenia miejsca nasadzeń gatunków roślin charakterystycznych dla doliny Wisły zaprojektowanego na skarpie pomiędzy ciągiem spacerowym na koronie skarpy, a skwerem.

Nie obyło się bez uwag. Byłoby lepiej, gdyby schody skierować w stronę Wisły, wykorzystać stopnie jako dodatkowy punkt widokowy. Odnośnie modelu origami, w koncepcji wykorzystanego jako element małej architektury, warto zastanowić się nad jego innym usytuowaniem ze względu na „ostre krawędzie, które mogłyby stanowić przyczynę urazów fizycznych, szczególnie u małych dzieci”. Także i w tej koncepcji zabrakło miejskiej toalety. - Projektując piaszczystą nawierzchnię placu zabaw należy zaproponować rozwiązanie problemu zabezpieczenia piasku przed odchodami zwierząt domowych.

Rafał Stemporowski, któremu przyznano wyróżnienie, wyodrębnił m. in. strefę wypoczynkową z zieloną łąką, florystyczną i z licznymi miejscami do siedzenia, strefę widokową z szerokimi tarasami w formie amfiteatru i punktem widokowym. W centrum skweru zaprojektowano oparty na planie okręgu plac zabaw z rurami zagłębionymi w sztucznych nasypach, ścieżką sensoryczną, labiryntem, strefą muzyczną z tubami i rurami wydającymi różne dźwięki. W koncepcji rzuca się w oczy pergola podkreślająca miejsce do zabaw dla dzieci i zarazem stanowiąca konstrukcję podtrzymującą huśtawki i elementy oświetlenia, ogrodzenia i siedzisk.  

Przewodniczącą sądu konkursowego była mgr inż. arch. Iwona Wierzbicka, funkcję zastępcy powierzono Dorocie Zarembie, pozostali członkowie: mgr inż. arch. Michał Wolski, mgr sztuki Katarzyna Bąkowska-Roszkowska, mgr inż. arch. Agata Milczarek, Michał Balski, Robert Parzychowski, Agnieszka Wilczak (sekretarz - bez prawa głosu). Wystawę prac w ratuszu zaplanowano 26 czerwca.