Już w sobotę przy pomniku Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej na Tumskiej pojawiły się czerwone goździki z dołączonym bilecikiem. To pierwsze urodziny Miry na płockim deptaku, w niewielkiej odległości od miejsca, gdzie jak twierdziła, przyszła na świat. – Urodziłam się w teatrze – pisała w swojej książce „Nie żyłam samotnie”.
Mira urodziła się w Płocku 22 lutego 1901 roku jako Marianna Burzyńska, a przynajniej taką wersję podawano oficjalnie (nieoficjalnie wspominano o 1895 roku). Gdyby żyła, byłaby już niesamowicie wiekową damą. Dziś jest elegancko ubraną kobietą, z którą witają się dzieci i dorośli, kiedy przechodzą Tumską.
- Od kolebki byłam związana z teatrem (...), rodzice przynosili mnie w poduszce do teatru i kiedy sami pracowali, gdzieś tam w jakimś kąciku kładli - pisała w swojej książce "Nie żyłam samotnie". Z Płocka "wyfrunęła", będąc już nastoletnią panną.
Imię Mira przybrała dopiero później. Własne uważała za zbyt pospolite. Wszystkiemu winna była książka, w której wspomniano o księżnicze Mirze. Mania postanowiła nawet zerwać kontakty z koleżankami, które znały ją pod prawdziwym imieniem. Zorganizowała sobie także nowe towarzystwo, tak, by nikt nie zwracał się do niej Mania. Tylko co zrobić z mamą? Zastanawiała się dziewczynka, ale nawet i ją zdołałą przyzwyczaić do nowego imienia.
Pamięć o Mirze z okazji 114. urodzin postanowili uczcić uczniowie Szkoły Podstawowej nr 12 im. Miry Zimińskiej Sygietyńskiej. U jej stóp leżą teraz goździki, a między parasolką i suknię wetnięto kolejną wiązankę z róż.
Także i wy możecie złożyć jej jeszcze urodzinowe życzenia.
Fot. Portal Płock
