Na dole obrazy hiszpańskiego ekspresjonisty, na górze zdjęcia kobiet autorstwa zdolnego płocczanina. Warto wybrać się do Płockiej Galerii Sztuki, bo te „smakołyki” można zobaczyć tylko do końca grudnia.
W czwartkowe popołudnie w PGS przy ul. Sienkiewicza odbył się wernisaż dwóch wystaw. Co je łączy? To pewien rodzaj hołdu kobietom ze strony Jesusa Miguela Soler Rodrigueza i Arcadiusa Mauritza. Pierwszy to Hiszpan, do galerii trafiła wystawa jego obrazów „„Wartości nieznane”. Obrazy Jesusa Miguela Soler Rodrigueza są pełne dynamiki, bardzo kolorowe. Pokazują kobietę jako żywioł.
Z kolei Arcadius Mauritz to pseudonim artystyczny 29-letniego Marka Kryśkiewicza z Płocka. To z zawodu tłumacz, ponad trzy lata spędził na obczyźnie: we Francji, Belgii i na Litwie. Od kilku lat mieszka i pracuje w rodzinnym Płocku, od ponad czterech lat czynnie zajmuje się fotografią, od fotomanipulacji do dojrzałej fotografii artystycznej i kreacyjnej. Skupia się przede wszystkim na portrecie i stylizacji kreatywnej; sięga również do aktu, starając się - jak mówi - by nagość jako taka była stanem świadomości, nie zaś skupienia.
Ostatnie cztery lata pracy Mauritza dokumentuje cykl 34 zdjęć „Jezioro dusz”. Dlaczego kobiety? Bo to temat niosący nieograniczone możliwości estetyczne. Bogactwo charakteru, osobowości, pokłady emocji, jakie są ukryte w kobiecie, to ogromna zagadka i niewyczerpane źródło inspiracji. Wizja Mauritza, inspirowana klasyczną fotografią portretową to spojrzenie mężczyzny na kobietę, ale prace nie są monotonne, gdyż każda modelka wnosi tajemniczą cząstkę siebie. Co ciekawe, zdjęcia są czarno-białe.
Pomysł cyklu powstał niemal dwa lata temu we Francji, gdy autor pracował jako tłumacz w Dunkierce. To seria intymnych portretów w wąskim spektrum kontekstowym, skupionych na emocjach i formie ich wizualizacji oraz zjawisku empatii. Wszystkie zdjęcia są utrzymane w monochromatycznej konwencji, tak aby skupić uwagę odbiorcy na formie, ciasnym kontekście, zostawić trochę przestrzeni na domysły, które nierzadko uciekają gdy przytłacza nas kolor. - Było pięknie i wspaniale. Niesamowite przeżycie! Wszystkim bardzo dziękuję za to, że byli ze mną na wernisażu – ocenia Arcadius Mauritz. Ma rację, bo jego wystawa została przyjęta bardzo ciepło.
Czy wcześniej można było zobaczyć „Jezioro Dusz”?
Arcadius Mauritz: - Tak, w ubiegłym roku wystawa była we Wrocławiu i Poznaniu. Ale nie w galeriach, lecz w klubie studenckim i klubo-galerii, gdzie przychodzą głównie młodzi ludzie. A tu, w Płocku, przyszli ludzi w bardzo różnym wieku.
Czy wśród tych 34 zdjęć masz jakieś ulubione, wyjątkowe?
- Tak, to fotografia kobiety w turbanie, bo jest najbardziej charakterystyczne dla całego projektu „Jezioro Dusz”, stało się jakby moim logo.
Nad czym obecnie pracujesz?
- Dopiero niedawno zakończyłem charytatywną pracę nad czterema zdjęciami do kalendarza 2012 fundacji Animalia z Poznania. Z psami i kotami pozowały znane osoby, pieniądze trafią na ratowanie zwierząt. Moimi modelami byli: frontmen zespołów rockowych Piotr „Glaca” Mohamed ze Sweet Noise, aktor Andrzej Grabowski, Radzimir Dębski, syn Krzesimira i prezenterka Agnieszka Szulim.
Czy Płock to dobre miejsce dla rozwoju kultury i młodych artystów?
- Bardzo powoli sytuacja się poprawia. Galeria jest tu dobrym przykładem, robi coraz więcej dla młodych artystów. Ale w innych instytucjach jest pewna stagnacja od lat, są skostniałe. To trzeba ruszyć. Nie ukrywajmy, wielka energia i ruch w sztuce biorą się z młodości.
W czwartkowe popołudnie w PGS przy ul. Sienkiewicza odbył się wernisaż dwóch wystaw. Co je łączy? To pewien rodzaj hołdu kobietom ze strony Jesusa Miguela Soler Rodrigueza i Arcadiusa Mauritza. Pierwszy to Hiszpan, do galerii trafiła wystawa jego obrazów „„Wartości nieznane”. Obrazy Jesusa Miguela Soler Rodrigueza są pełne dynamiki, bardzo kolorowe. Pokazują kobietę jako żywioł.
Z kolei Arcadius Mauritz to pseudonim artystyczny 29-letniego Marka Kryśkiewicza z Płocka. To z zawodu tłumacz, ponad trzy lata spędził na obczyźnie: we Francji, Belgii i na Litwie. Od kilku lat mieszka i pracuje w rodzinnym Płocku, od ponad czterech lat czynnie zajmuje się fotografią, od fotomanipulacji do dojrzałej fotografii artystycznej i kreacyjnej. Skupia się przede wszystkim na portrecie i stylizacji kreatywnej; sięga również do aktu, starając się - jak mówi - by nagość jako taka była stanem świadomości, nie zaś skupienia.
Ostatnie cztery lata pracy Mauritza dokumentuje cykl 34 zdjęć „Jezioro dusz”. Dlaczego kobiety? Bo to temat niosący nieograniczone możliwości estetyczne. Bogactwo charakteru, osobowości, pokłady emocji, jakie są ukryte w kobiecie, to ogromna zagadka i niewyczerpane źródło inspiracji. Wizja Mauritza, inspirowana klasyczną fotografią portretową to spojrzenie mężczyzny na kobietę, ale prace nie są monotonne, gdyż każda modelka wnosi tajemniczą cząstkę siebie. Co ciekawe, zdjęcia są czarno-białe.
Pomysł cyklu powstał niemal dwa lata temu we Francji, gdy autor pracował jako tłumacz w Dunkierce. To seria intymnych portretów w wąskim spektrum kontekstowym, skupionych na emocjach i formie ich wizualizacji oraz zjawisku empatii. Wszystkie zdjęcia są utrzymane w monochromatycznej konwencji, tak aby skupić uwagę odbiorcy na formie, ciasnym kontekście, zostawić trochę przestrzeni na domysły, które nierzadko uciekają gdy przytłacza nas kolor. - Było pięknie i wspaniale. Niesamowite przeżycie! Wszystkim bardzo dziękuję za to, że byli ze mną na wernisażu – ocenia Arcadius Mauritz. Ma rację, bo jego wystawa została przyjęta bardzo ciepło.
Czy wcześniej można było zobaczyć „Jezioro Dusz”?
Arcadius Mauritz: - Tak, w ubiegłym roku wystawa była we Wrocławiu i Poznaniu. Ale nie w galeriach, lecz w klubie studenckim i klubo-galerii, gdzie przychodzą głównie młodzi ludzie. A tu, w Płocku, przyszli ludzi w bardzo różnym wieku.
Czy wśród tych 34 zdjęć masz jakieś ulubione, wyjątkowe?
- Tak, to fotografia kobiety w turbanie, bo jest najbardziej charakterystyczne dla całego projektu „Jezioro Dusz”, stało się jakby moim logo.
Nad czym obecnie pracujesz?
- Dopiero niedawno zakończyłem charytatywną pracę nad czterema zdjęciami do kalendarza 2012 fundacji Animalia z Poznania. Z psami i kotami pozowały znane osoby, pieniądze trafią na ratowanie zwierząt. Moimi modelami byli: frontmen zespołów rockowych Piotr „Glaca” Mohamed ze Sweet Noise, aktor Andrzej Grabowski, Radzimir Dębski, syn Krzesimira i prezenterka Agnieszka Szulim.
Czy Płock to dobre miejsce dla rozwoju kultury i młodych artystów?
- Bardzo powoli sytuacja się poprawia. Galeria jest tu dobrym przykładem, robi coraz więcej dla młodych artystów. Ale w innych instytucjach jest pewna stagnacja od lat, są skostniałe. To trzeba ruszyć. Nie ukrywajmy, wielka energia i ruch w sztuce biorą się z młodości.
