Dziś – 19 listopada – w Teatrze Kamienica w Warszawie już po raz 13. odbędzie się uroczysta gala wręczenia nagród.
Od 1999 r. marszałek Adam Struzik nagradza osoby wybitne. Nagroda ta jest jednym z najbardziej prestiżowych wyróżnień na Mazowszu, honorującym najcenniejsze osiągnięcia mieszkańców regionu w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony szeroko pojętej kultury oraz promocję województwa w tych dziedzinach.
- Wyróżnienie kierowane jest do ludzi aktywnych społecznie. Jest docenieniem niepospolitych pomysłów i twórczych inicjatyw, które są wyrazem autentycznych pasji – informuje Joanna Czechowicz-Bieniek z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego i na pierwszym miejscu wśród 10 laureatów wymienia Kruszewskiego.
.
Dotychczas zostało nagrodzonych już 110 laureatów, wśród których są osoby znane nam wszystkim – m.in.: Józef Hen, Barbara Wachowicz, ks. Jan Twardowski, ks. bp. dr hab. Stanisław Wojciech Wielgus, Wojciech Siemion, Jerzy Janicki, Sława Przybylska czy Maja Komorowska. Ale wśród nagrodzonych są też organizacje, ludzie niezwykli, świetnie rozpoznawani głównie w swoich małych społecznościach lokalnych, którzy codzienną, ciężką pracą budują i umacniają te społeczności.
Czym się zasłużył dla Mazowsza rektor Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica? Jak czytamy w informacji: „ Prof. ndzw. dr hab. Paweł Zbigniew Kruszewski – pracownik naukowy i dydaktyczny oraz działacz publiczno-społeczny. Autor ponad 100 prac naukowych, wielu pozycji książkowych oraz artykułów naukowych, a także rzeczoznawca ds. techniki samochodowej, ruchu drogowego i maszyn rolniczych w Polskim Związku Motorowym i Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Obok specjalności naukowej zajmuje się także problematyką organizacji i pedagogiki w niepaństwowym szkolnictwie wyższym. W 1991 r. był w gronie założycieli Zespołu Oświatowo-Konsultacyjnego „Profesor”, który organizował szkoły niepaństwowe w Polsce, m.in. Szkołę Wyższą im. Pawła Włodkowica w Płocku, w której od 1994 r. pełnił funkcję kanclerza, a od 2007 – rektora. Od 1982 r. związany z Towarzystwem Naukowym Płockim, w którym od 2007 r. pełni funkcję prezesa. W ramach działalności w organizacji podejmował szereg inicjatyw na rzec kultury i nauki Mazowsza. Do najważniejszych można zaliczyć: digitalizację zbiorów Biblioteki Naukowej TNP (poza Warszawą, największa biblioteka na Mazowszu), udział w radzie naukowej kwartalnika TNP; nadzorowanie i merytoryczna współpraca z seminarium doktoranckim TNP; nadzorowanie wystaw organizowanych przez TNP; promowanie wybitnych postaci związanych z Mazowszem, wspieranie przedsięwzięć dotyczących Mazowsza (np. Międzynarodowy Plener Integracyjny czy Rajd Do Miejsc Pamięci Narodowej Turystów Zmotoryzowanych PTTK).
Od 2003 r. jako członek Rady Towarzystw Naukowych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk, a od 2007 r. jako jej przewodniczący wspiera społeczny ruch naukowy w Polsce, w tym także na Mazowszu. Profesor prowadzi badania naukowe związane z działalnością pedagogiczną na Mazowszu oraz polityką publiczną towarzystw naukowych, a w szczególności Naukowego Towarzystwa Płockiego. Wypromował trzech doktorantów, którzy wpisali się w potencjał rozwojowy Mazowsza”.
Poza Zbigniewem Kruszewskim 10 tys. zł (netto) otrzymają:
1.Ks. Kanonik Zbigniew Jaroszewski – dziekan i proboszcz Parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu. Znawca i propagator kultury i tradycji kurpiowskiej.
2.Małgorzata Pepłowska (ze wsi Ruchna w pow. węgrowskim) od 30 lat zajmuje się rzemiosłem artystycznym – tkactwo dywanów dwuosnowowych, wycinankarstwo opłatkowe oraz tworzenie rekwizytów obrzędowych i sztucznych kwiatów.
3.Mirosław Grzyb (Kadzidło) – animator kultury działający na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego Kurpiów, promocji regionu i budzenia tożsamości regionalnej. Od 2000 r. jest prezesem Związku Kurpiów.
4.Barbara Konarska-Pabiniak (Gostynin) – doktor nauk humanistycznych, pracownik naukowy, pedagog kładący szczególny nacisk na edukację regionalną. Konarska-Pabiniak uczestniczyła w pracach zespołu do Badań nad Życiem Literackim Królestwa Polskiego w XIX w. oraz Instytutu Sztuki PAN w Warszawie. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała na wydziale Polonistyki UW (w 1983 r.) na podstawie rozprawy o życiu literackim Płocka w epoce pozytywizmu. W swojej działalności badawczej dr Konarska zajęła się szeroko rozumianą problematyką dziejów kultury, oświaty i życia społecznego na Mazowszu Płockim w XIX i XX wieku. Jej dotychczasowy dorobek naukowy, powstały podczas długoletniej pracy w szkołach składa się z 9 książek, ponad 100 opracowań artykułowych w wydawnictwach zbiorowych, ogólnokrajowych i regionalnych periodykach, jak też pismach lokalnych. Twórczość Konarskiej obraca się przede wszystkim w kręgu następujących grup tematycznych: życie kulturalno-literackie Płocka, Teatr w Płocku, czasopiśmiennictwo w regionie płockim, dzieje oświaty i epistolografia. Od 2011 r. jest redaktorem naczelnym biuletynu samorządowego „Nasz Gostynin”, w którym poza tematyką samorządową zajmuje się także tematyką regionalną. Pod jej kierunkiem odbyło się w Gostyninie kilka sesji o charakterze popularnonaukowym.
5.Mariusz Dżyga (Klaudyn) – skrzypek, kameralista z zamiłowania pedagog, animator kultury, społecznik. Pełnił funkcję koncertmistrza w operze dolnośląskiej we Wrocławiu, w Warszawskiej Operze Kameralnej oraz Orkiestrze Symfonicznej w Valladolid w Hiszpanii.
6.Jadwiga Orczyk-Miziołek z Sochaczewa prowadzi działalność społeczną na rzecz promocji turystycznej województwa mazowieckiego oraz promocji produktów turystycznych pod marką Chopin.
7.Zespół śpiewaczy „Powsinianie” powstał w 2006 r. w ramach Pracowni Etnograficznej przy Centrum Kultury Wilanów. Zespół specjalizuje się w pieśniach, które powstały na podstawie dawnych przyśpiewek powsiniańskich.
8.Zespół Obrzędowy „Strykowice” (Strykowice Górne, Zwoleń) powstał w 1978 r. na bazie działającego wówczas Koła Gospodyń Wiejskich. Twórczynią „Strykowic” jest Wanda Krawiec. Zespół rozpoczął działalność od zbierania i zapisywania najstarszych pieśni ludowych, powiedzeń, gadek, przysłów i obyczajów.
9.Przasnyska Kapela Podwórkowa powstała w 1977 r. z inicjatywy Tadeusza Waśniewskiego, wieloletniego nauczyciela i instruktora muzyki, pracującego w Miejskim Domu Kultury w Przasnyszu.